چکیده
پیشینه و اهداف: پژوهش حاضر باهدف دستیابی به مؤلفههای برنامه درسی بر اساس نظریه شناخت موقعیتی، بهعنوان یکی از متأخرترین نظریههای حوزه یادگیری که یادگیری را موقعیتی و وابسته به زمینه میداند؛ انجام پذیرفته است. در این مقاله مؤلفههای اصلی برنامه درسی (4 عنصر هدف، راهبردهای یاد دهی یادگیری، تجارب یادگیری و ارزشیابی) بر اساس این نظریه به دست آمده است.
روشها: روش پژوهش کیفی و از نوع سنتز پژوهی است. کتب و پژوهشهای علمی فارسی و انگلیسی نمایه شده و مرتبط از سال 1993 با استفاده از ترکیب کلیدواژههای فارسی و انگلیسی نظریه شناخت موقعیتی و هریک از عناصر برنامه درسی جستجو، بررسی و مطالعه شد. از جستجوی اولیه، 120 مقاله به دست آمد و با انجام مراحل ششگانه گاف، غربالگری سطح 1 و 2 انجام پذیرفت و 40 پژوهش، انتخاب شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از چارچوب الو و کینگاس استفاده و با تعیین واحدهای معنایی کدگذاری صورت گرفت و بر اساس تقسیمبندی فاسیونه، 170 کد به دست آمد.
یافتهها: با استفاده از روش سنتز پژوهی تعداد 170 کد در 42 طبقه/ مقوله، سازماندهی گردید و مؤلفههای هدف، راهبردهای یاددهی - یادگیری، تجارب یادگیری و ارزشیابی به دست آمد. بر اساس مؤلفههای بهدستآمده، 10 درونمایه حاصل و مدل طراحی گردید.
نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش چارچوب برنامه درسی منعطفی را با تأکید بر ویژگیهای فرهنگی و ملاحظات محیطی جهت آموزش ارائه میدهد. این چارچوب فرصتی برای فعالیت اجتماعی فراهم میکند که عواملی چون زمینه، ذهن، بدن و تعاملات در آن دخیل هستند.
کلیدواژهها