چکیده

پژوهش حاضر در پی یافتن راه‌حلی جهت مرتفع ساختن ضعف یادگیری و انگیزه زبان‌آموزان به هنگام تدریس حروف الفبا از طریق اقدام‏پژوهی برآمده است. نمونه شرکت‌کننده 12 دانش‌آموز پسر پایه هفتم یکی از دبیرستان‏های دوره اول استان خراسان جنوبی بودند.
 حروف الفبای درس 5 با پیروی محض از روند پیشنهادی تدریس این بخش مندرج در کتاب راهنمای معلم تدریس شد. روش تحقیق اتخاذ شده ترکیبی، یا به‏عبارت دیگر تلفیق کمی-کیفی بود. جهت جمع‌آوری داده‌های مرتبط از سه ابزار چک‌لیست ثبت مشاهدات ناظر از کلاس درس، برگه‌های خودارزیابی تکمیل شده توسط زبان‌آموزان و نمرات آزمون برگزار شده از این بخش درس استفاده شد و پس از حصول نتیجه‌ نه چندان مطلوب به خصوص در بخش مهارت نوشتاری و میزان انگیزه زبان‌آموزان، جای خالی فعالیت‌های ارتباطی و بازی‌های آموزشی منطبق با عناصر پنجگانه برنامه درسی ملی (تعقل، ایمان، علم، عمل و اخلاق) در روند تدریس احساس شد. با استفاده حداکثری از انواع بازی‌های آموزشی، فعالیت‌های تکمیل کار، کارهای گروهی و در نظر گرفتن سایر ویژگی‌های رویکرد ارتباطی و برنامه درسی ملی از قبیل ایجاد توانش ارتباطی، تعامل و همکاری، محیط امن و دلپذیر یادگیری، توجه به تفاوت‌های شخصی دانش‌آموزان در قالب این فعالیت‌ها میزان انگیزه و یادگیری حروف الفبا در زبان‌آموزان بهبود یافت. نتایج آزمون تی وابسته حاکی از تفاوت معنادار آماری بین نمرات حاصل از آزمون درس 6 در مقایسه با درس 5 بود. امید است نتایج اقدام‌پژوهی حاضر بتواند راهگشایی برای مؤلفان و دبیران محترم جهت آموزش هر چه مؤثرتر حروف الفبا با استفاده از فعالیت‌های پیشنهادی این پژوهش باشد.